خوشحالم که با تو مادر شدم . . .

عزیزم . . .

چرا وجودِ کوچک و لطیفت اینقدر ارامم میکند؟

چرا تمام آرامشم با بودنت کامل میشود؟

چرا دل نگران هر لحظه ات هستم؟

چرا آنقدر دوستت دارم پسرم....اصلا قدری ندارد! من در تو تمام شدم...

تو زندگی هستی...خودِ خودش!

چرای این همه شگفتی را...این همه احساس بی نظیر را...این همه دیوانگی را... یک چــــون است؛

من یک مـــــــــــــادر هستم. .

مادر یک زندگی!

خوشحالم با تـــــــــو مادر شدم...